Jest to książka napisana w bardzo ciekawy sposób. Podzielona jest ona na dwie części: dzień czarownicy jest pisany na jasnych stronach czarną czcionką, a noc czarownicy na czarnych stronach pisany białą czcionką. Lektura opowiada o rożnych ciekawych przygodach pewnej złej czarownicy, która za sprawą przeróżnych sytuacji związanych z innymi bohaterami zamienia się w dobrą czarownicę.
Każda z tych części książki niesie za sobą mądry morał z historii. I tak dzień uczy nas, że szczęście nie przychodzi łatwo, trzeba na nie zapracować. Można polubić swoje miejsce w życiu, swój los i nie trzeba zazdrościć innym. Natomiast noc tłumaczy nam, że w życiu potrzebne są baśnie, po to, aby dzieci spokojnie zasypiały po przeczytaniu bajki na dobranoc; po to aby dzieci nauczyły się odróżniać dobro od zła i aby dzieciństwo było pełne magii i bajkowej wyobraźni.
Książka tak jak i baśnie kończy się właśnie tym, że dobro zawsze zwycięża zło. Po wielu latach dobra już czarownica wraca po swoją wybawicielkę Kasię, po to, aby ta już nigdy więcej nie była samotna, tylko szczęśliwa i aby czuła się komuś potrzebna. Czarownica tym gestem chce pokazać, że świat baśni jest dobry i że każdy w nim znajdzie miejsce dla siebie.
