Barbara Kosmowska
„Niezłe Ziółko”
Jest to bardzo piękna i wzruszająca opowieść o wielkiej miłości wnuczka i babci. Książka opisuje barwnie dalekie przygody babci. Niestety lektura jest też smutna, ponieważ babcia umiera, ale Eryk przez cały czas czuje jej obecność i wierzy w to, że mu pomaga i jest przy nim.
Babcia jest szaloną i wesołą osobą, która podróżuje po całym świecie na swoim pstrokatym motocyklu. Pewnego dnia mama Eryka informuje go, że babcia z nimi zamieszka. Eryk bardzo się ucieszył, ale, gdy babcia w końcu przyjechała, to nie siedziała na swoim motocyklu tylko na wózku inwalidzkim. Okazało się, że babcia jest ciężko chora. Mimo to nie przeszkadzało jej to w spędzaniu każdej wolnej chwili z Erykiem. Zawsze miała ochotę na opowiadanie wnuczkowi o ziołach, które przywoziła z innych krajów i o wszystkich szczegółach swoich podróży. Dla Eryka było to tak interesujące, że babcia zaraziła go pasją do zielarstwa, aż założył swój własny ogródek z ziołami, interesował się nimi i suszył wszystkie lecznicze okazy, a w szkole nazywali go właśnie „Niezłe ziółko”.
Wszystkie opowieści babci były tak interesujące, że Eryk słuchał ich z zaciekawieniem i nie mógł doczekać się następnych. Moją ulubioną jest historia o pingwinie o imieniu Śnieżka, który bardzo bał się pływać, aż pewnego dnia znalazł się sam na krze, która oddalała się od jego rodziny. Pingwin musiał przezwyciężyć strach i wskoczyć do wody, bo inaczej nigdy nie widziałby już swoich rodziców. Opowieść ta uczy o odwadze, o tym, że powinniśmy przezwyciężać własne lęki i zacząć wierzyć w siebie. Każda przygoda babci malutkiej jest pouczająca, więc sądzę, że każdy kto tę książkę przeczyta, to znajdzie w niej coś dla siebie.
Polecam tę lekturę tym, którzy lubią czytać ciekawe przygody o dalekich podróżach. Dzięki niej można przenieść się wyobraźnią w obce kraje. Jednak moim zdaniem książka przede wszystkim uczy o tym, że w życiu najważniejsze są wspomnienia, które zbieramy przez całe życie. Po śmierci nie ważne jest to co mieliśmy, tylko jak zapamiętamy naszych bliskich. Rzeczy niestety zniszczą się, wspólne wspomnienia pozostaną z nami na zawsze.
